Patutlah Pekan Parit Tidak Pernah Membangun

Jika kita berpeluang untuk menyusuri jalan yang menghubungkan Bandaraya Ipoh ke Pekan parit melalui jalan Siputeh - Parit, bagi mereka yang kurang mengenali kawasan berkenaan, pastinya terbit rasa seriu di hati mereka. Manakan tidak, jalan berkenaan boleh dianggap sebagai daif untuk digunakan oleh orang ramai yang ingin menuju ke Parit ataupun ke Pantai Remis.

Satu ketika dahulu, jalan Siputeh - Parit ini merupakan jalan utama ataupun alternatif buat penduduk di Bandaraya Ipoh, Batu Gajah dan kawasan sekitarnya untuk ke Taiping ataupun ke Setiawan sebelum terbinanya Lebuhraya Ipoh-Manjung. Laluan inilah yang digunakan oleh kereta, motosikal, bas mahupun lori setiap hari dan boleh dikatakan, jalan ini kekal menjadi pilihan sehingga kini.

Namun begitu, boleh dikatakan langsung tiada sebarang transformasi berlaku keatas jalan berkenaan. Bak kata orang Perak, jalan berkenaan hanya satu "hun" sahaja yang memisahkan antara dua buah kenderaan. Tidak cukup dengan itu, laluan berselekoh yang sempit turut menyumbang kepada deretan kemalangan, hampir setiap bulan.

Itu belum lagi menyentuh tentang lubang-lubang yang hanya ditampal sehinggakan ada yang mengatakan, sal jalan berkenaan tidak berlubang, sudah cukup. Pemandangan jalan berkenaan di saat negara sedang menuju negara maju boleh diibaratkan seperti baru sahaja menerima dertan bom di zaman perang.

Keadaan yang hampir sama turut berlaku kepada jalanraya selepas Pekan Parit yang mana situasi yang hampir sama berlaku terutamanya ketika menuju ke Tanjung Belanja. Persoalannya, sampai bila semua ini harus dihadap oleh penduduk Parit?

Benar, memang ada satu jalan yang menghubungkan Pekan Parit dan Seri Iskandar yang jaraknya lebih kurang 10 kilometer. Namun begitu, jalan berkenaan amat merbahaya dilalui pada sebelah malam kerana sepanjang jalan berkenaan, hanya dua batang lampu sahaja yang menyinari jalan berkenaan.

Agak menghairankan, adakah pihak yang berkenaan tidak pernah mengemukakan permohonan untuk memasang lampu di sepanjang laluan berkenaan? Pastinya, penduduk di Pekan Parit tidak meminta untuk dipasangkan lampu jalan selang 5 hingga 10 meter setiap satu. Cukuplah lampu berkenaan dipasang selang 50 hingga 100 meter setiap satu supaya ianya tidaklah terlalu gelap seperti hari ini.

Pernah satu ketika, ada penduduk mengadu bahawa mereka pernah mengalami kemalangan dengan binatang buas seperti khinzir di laluan berkenaan. Sehingga hari ini, masih belum ada nyawa melayang namun perlukan sehingga ada nyawa melayang, baru tindakan proaktif mahu diambil?

Sudahlah talian telefon juga amat sukar didapati di laluan berkenaan dan sekiranya berlaku sebarang kejadian kecemasan, bagaimana mahu menghubungi rakan ataupun keluarga jika talian telefon pun gagal untuk diperolehi?

Melihat kepada kesemua situasi ini, dapatlah dirangkumkan bahawa, kemuduran yang menimpa Pekan Parit ini adalah disebabkan teruknya jaringan jalanraya yang boleh menghubungi Pekan Parit dengan dunia luar. Jika jalanraya sendiri pun berada dalam keadaan uzur, adakah mana-mana pihak yang berminat untuk melabur atau menjalankan perniagaan di kawasan berkenaan?

Sudah tentu, tidak ada sesiapa yang mahu pergi ke satu-satu kawasan jika keadaan perhubungan sendiri berada dalam keadaan daif. Semua pihak yang terlibat harus ingat bahawa Parit mempunyai tarikan sejarahnya yang tersendiri dan paling utama, ramai orang masih mahu menggunakan jalan Siputeh - Parit dan Seri Iskandar - Parit untuk menuju ke Taiping mahupun ke Pantai Remis dan seterusnya ke Lumut.

Tidak semua orang mahu menggunakan lebuhraya untuk ke satu-satu destinasi. Masih ada yang mahu menggunakan jalan-jalan kampung kerana disinilah keindahan sebenar dapat dinikmati. Disamping itu juga, ada warga luar yang mahu membeli buah-buahan kampung dan hasil produk tempatan. Bayangkan dengan jalan sedemikian, adakah orang mahu singgah ke Pekan Parit?